Het is niet alleen een soort vergevorderde frustratie die afstamt uit mijn jeugd waarbij ik de Barbie (die nog strenger beveiligd was dan de gevangenen in Peru) niet los kreeg. Het is niet omdat we - in een poging haar los te krijgen - er een soort angst is ontstaan doordat we elke Bratz-pop bijna onthoofdde om op die manier het ijzerdraad rond haar nek los te krijgen. Het is het onbegrip.
Blijkbaar had ik nog verkeerd gekeken ook.
Als extraatje laten deze beveiligingsstickers - die hun taak uiterst serieus nemen - een spoor van plakrestjes achter. Deze plakrestjes vormen een enorme aantrekkingskracht met elk stofdeeltje in jouw kamer waardoor er een uniek patroon op jouw mascara/lippenstift of foundation tube ontstaat. Speciaal voor jou; zodat je 'm altijd herkent. En mocht je hem niet herkennen, dan heeft 'ie zich waarschijnlijk al vast gehecht aan jouw hand wanneer je 'm oppakt ;-)
De opmerkelijke foto's bij deze blog zijn van de Japanse fotograaf Hal. Voor een condoommerk maakte hij een serie portretten van koppels die zich in vacuüm verpakking lieten insluiten. Niet langer dan 10 seconden, anders zouden ze in gevaar raken. Bekijk de video:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten