De kerk is een plaats waar mensen bij elkaar komen. Om te bidden, om tot zichzelf te komen, om te biechten of om in dit geval te kopen (en nee, geen aflaat - dat is wel erg 11e eeuw). De Hip&Leuk Winter Fair vestigde zich afgelopen vrijdag in de plaatselijke kerk, wat inhield dat de biechtstoeltjes plaats moesten maken voor maar liefst 15 kraampjes.
Dat er maar 15 kraampjes stonden wil trouwens niets zeggen over de drukte. Ten eerste was zowel het parkeren als de toegang gratis wat ons Nederlanders gewoon aanmoedigt om even een kijkje te komen nemen - want hé; gratis en voor niks(!). Wat ook aardig meehielp was de beperkte ruimte in de kerk en de kriskrassende scootmobielen en rolstoelen die voorbij scheurden. Al met al heb ik meer mensen gezien dan kraampjes, simpelweg omdat iedereen ervoor stond.
Toch kon het de pret niet drukken - want waar kraampjes staan zijn leuke hebbedingetjes. Ik moet nu eerlijk toegeven dat ik met het vooruitzicht op snoezige babykleertjes de voetreflextherapeut straal voorbij ben gelopen (uit een natuurlijk mechanisme, uiteraard) om vervolgens de hele babykraam uit te pluizen met een tweede nichtje of neefje op komst. Bij gebrek aan neutrale kleertjes (en gebrek aan geld) verkondigde ik standvastig tegen mijn vader dat we pas echt met geld gingen smijten als we wisten wat het werd. In mijn overenthousiasme denk ik er natuurlijk niet bij na hoe dit overkomt. Alle medewerkers achter de kraam knikten begrijpend en staarden vragend naar míjn buik - die hooguit opgezet is van het snoepen. Nu had het natuurlijk pas echt gênant geworden als mensen voor me op gingen staan zodat ik kon gaan zitten, maar in plaats daarvan denderden ze tegen mij en mijn buik aan met het effect van een bulldozer, waardoor ik me niet schuldig voelde of vond dat ik hun missopvattingen maar recht moest zetten. Ik was intussen al met andere dingen bezig...Mijn oog was gevallen op het kraampje van de schoonheidssalon waar ze snoezige babysokjes verkochten en leuke lipglossjes. Nou ja dat, en tienduizend andere hebbedingetjes voor gezichtsverzorging. Mijn keus was al snel gevallen op een lipgloss van Golden Rose;
Je hebt de Luxury Rich Colour Lipgloss in achttien verschillende kleuren waarvan er drie kleuren aangeboden werden. Mijn keuze is gevallen nummer 9. De nummers van de lipglossjes zijn op de site te vinden, maar niet op de lipgloss zelf - wat dan meteen het enige minpuntje is. Verder liegt de beschrijving er niet om; er is een goede dekking, plakt niet extreem en de lipgloss geeft een hoogglans af. Je kan hem gewoon (en gelukkig maar) aanbrengen met een kwastje - dat heeft mijn persoonlijke voorkeur. Bij een tubetje komt er altijd net te veel uit waardoor je de hele dag met een hele tube aardbeienplak op je smoel zit gekleefd. Afijn; bij de Golden Rose Luxury Rich Colour is dat dus niet aan de orde. Een ander pluspunt vind ik de verpakking; het is plat, glanzend en ziet er netjes uit. Buiten dat is het een handig formaat wat makkelijk meegaat in de tas. Ik kon dus ook niet wachten om me de volgende ochtend op te maken en de gloss uit te proberen;
Dus hoewel de Winterfair voornamelijk uit eetkraampjes bestond en tentjes met de meest griezelige kersstukjes ooit (wie legt er nou een half runderskelet in een kerstkrans?), wist ik toch nog te slagen. Hoewel ik normaal meer een voorstander ben van een lippenstift dan een lipgloss, door het haren-waaien-door-de-wind-in-mijn-mond-en-blijven-plakken- probleem, heb ik daar met deze lipgloss geen last van. Dat is pas voor de tweede keer dat ik dit meemaak en die vreugde moet even gedeeld worden ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten